Bij zeepfabriek Siderius ruikt het altijd lekker

Bij zeepfabriek Siderius in Vuren komt zeep binnen als een bleekgele massa die lijkt op een berg noedels of macaroni. Lekker ruiken doet dit halffabrikaat –een mix van plantaardige vetten, oliën en loog– nog niet.

Een wals, hitte, parfum, olie, een pers en een matrijs veranderen de macaroni opeens in een heerlijk geurend stukje kaas. Kaas, dat klopt. Zeepfabriek Siderius in Vuren, bij Gorinchem, heeft zo’n duizend matrijzen –mallen van messing en koper– en een ervan heeft de vorm van een stuk kaas. De zeepjes die met deze mallen werden gemaakt liggen op dit moment in een Amsterdams museum, met een afbeelding van een stilleven met kaas op de verpakking. Molentjes en koeien van zeep bestelt het museum ook, en dan met een plaatje van een molen- of koeienkunstwerk erop.

Het zeeppompje heeft de zeepmarkt behoorlijk veranderd, maar vaste zeep blijft, stelt bedrijfsleidster Olga van Son van Siderius. „Het stuk zeep heeft wel een andere functie gekregen; het wordt vooral ingezet om iets uit te dragen. Bedrijven gebruiken het voor marketing. Hotels laten er hun logo op drukken. Mensen geven het graag cadeau.” Houten bakken in de showroom zijn gevuld met kleurige zeepjes: hartjes, dieren, bloemetjes. Een goed blok zeep is vettig en glanst mooi, zegt Van Son. „Goedkopere zepen zijn stoffiger. Als zo’n blok op de grond valt, springen de stukken eraf.”

De zeepkettingen die een paar jaar geleden opdoken in het interieur vormen een ander bewijs dat vaste zeepjes niet vergeten zijn. Van Son: „En blokken zeep zijn nodig in de industrie en drukkerijen. Een stuk van 10 x 10 x 20 centimeter wordt bijvoorbeeld ergens in een drukpers geplaatst, waar het dienstdoet als smeermiddel.” De klanten van de zeepfabriek zijn te vinden in de meest uiteenlopende sectoren: ook in de wellnessbranche (sauna’s), de scheepvaart, de wegenbouw en de auto-industrie.

Met de productie van vaste zeep begon het ooit, in 1982. Intussen is de grootste –en groeiende– tak van zeepfabriek Siderius die van de vloeibare reinigingsmiddelen. Miljoenen liters gaan er jaarlijks de deur uit. „Ik denk 3 miljoen. Maar dat is een heel grove schatting”, zegt Van Son. „En tonnen zeep – zo’n 600 ton per jaar. Dat is 600.000 kilo.”

Het bedrijf levert verder producten als scheerzepen, massagelotion, shampoo en badschuim. Het grootste deel van de productie bestaat uit private labels: zoals eigen merken van drogisterijen en groothandels. Daarnaast heeft Siderius sinds 2004 het oude merk Ossengal in het assortiment. Later kwamen Fifax en Harmisol erbij.

Siderius is de enige zeepfabriek in haar soort in Nederland. Een decennium geleden waren er nog drie of vier van dergelijke fabrieken, weet Olga van Son. Wat Siderius’ geheim is, dat het blijft bestaan? „Wij richten ons niet op grote series en proberen niet voor de allerlaagste prijzen te werken.”

Een reus als Unilever, met zijn shampoos en douchecrèmes, ziet Van Son niet als een concurrent. „Dat bedrijf opereert op de consumentenmarkt; wij zijn gericht op groothandels. Unilever doet enorm aan marketing, wij doen daar weinig aan. Korte lijnen, flexibiliteit en een korte levertijd, dat zijn onze speerpunten.”

Flexibiliteit is cruciaal voor het Vurense bedrijf, Van Son benadrukt het herhaaldelijk. „Als je investeert in dure productielijnen, legt dat een grote druk op de omzet. Wij kiezen voor minder geavanceerde lijnen, en kunnen daardoor snel schakelen. Vanaf een bestelling van 200 liter maken wij een private label. Ik geloof dat niemand dat doet. Bedrijven met de dure productielijnen beginnen soms pas bij 10.000 of 40.000 liter, en hebben zes weken levertijd.” Bij Siderius is de levertijd maximaal tien werkdagen.

Met die snelheid vult de zeepfabrikant „een behoorlijk gat in de markt”, aldus Van Son. Op grote voorraden reinigingsmiddelen zitten klanten volgens haar niet te wachten: dat kost veel, en er is dan veel opslagruimte nodig. Bedrijven bestellen liever in kleinere hoeveelheden.

Siderius merkt dat het crisis is, maar kan zich „gelukkig goed staande houden.” „De omzet is stabiel, licht groeiend. Er verdwijnen wel klanten, maar er komen andere voor terug. Onlangs kregen we er een grote Griekse klant bij; de kleine bedrijfjes waarmee hij samenwerkte in Griekenland waren allemaal omgevallen.”

De medewerkers van Siderius gaan intussen gestaag door. Ze zorgen dat de wittige substantie verandert in een stuk zeep aan een touwtje –voor in de sauna– of in de plakken kaas voor het museum. Op hun werkplek ruikt het altijd lekker.

Bron: Reformatorisch Dagblad